Hazard
Fortuna się kołem nie toczy…
Mówimy, że ktoś uprawia hazard, jeśli stawia coś wartościowego, na przykład pieniądze lub mienie. Wynik danej rozgrywki zawsze zależy od przypadku i jest poza kontrolą gracza (jest ryzyko, jest zabawa, niebezpieczeństwo, niewiadoma). Natomiast raz obstawiony zakład jest już niestety nieodwracalny.
Wyróżnia się następujące typologie hazardu:
- hazard rekreacyjny– rozrywka, forma spędzania wolnego czasu
- hazard ryzykowny– negatywne skutki grania są jeszcze na tyle małe, że gracz potrafi sam się z nimi uporać
- hazard problemowy– pojawiają się już pierwsze poważniejsze, negatywne konsekwencje grania
- hazard patologiczny– uzależnienie od gier z wszelkimi jego konsekwencjami. Powtarzające się epizody uprawiania hazardu (jednego z kulturowo przyjętych i akceptowalnych gatunków gier), które stają się dominującym obszarem w życiu człowieka, powodując naruszenie jego norm, pozycji społecznej, zawodowej, materialnej rodzinnej.
Epizody grania hazardowego nie przynoszą zysku i są kontynuowane pomimo odczuwalnego złego samopoczucia oraz zakłócenia jednostkowego funkcjonowania w codziennym życiu. Powodują intensywny, trudny do opanowania popęd do gier z niezdolnością do zaprzestania gry wysiłkiem woli, narastający w sytuacji stresu. U osób uzależnionych wciągniętych w ten nałóg występuje natrętne myślenie i wyobrażanie sobie czynności grania lub towarzyszących temu okoliczności. Granie daje im pozytywne wzmocnienie.
Wyróżnia się 4 fazy rozwoju hazardu patologicznego:
- zysku (wstępna)– występują obiecująco wysokie wygrane
- strat (krytyczna)– uaktywniają się tutaj wyraźnie psychologiczne mechanizmy uzależnienia (iluzja i zaprzeczanie, rozproszenie osobowości, nałogowe regulowanie uczuć)
- desperacji (obsesyjna)– degradacja osobista, rodzinna, finansowa, prawna
- utraty nadzieli (końcowa)– gracz widzi rozmiary destrukcji, traci wiarę w możliwość wyjścia, często dochodzi do pojawienia się myśli samobójczych.
A w rzeczywistości wygląda to tak:
- w większości gier hazardowych ich wyniki są od siebie niezależne
- zdarzenia losowe są niezależne od siebie, innymi słowy- gry hazardowe nie mają żadnych wspomnień z przeszłości, przykład: zakręceniem koła ruletki nie rządzi w żaden sposób poprzednie zakręcenie
- organizator gier losowych ma zawsze przewagę, gdyż w pełni nadzoruję każdą grę
- przewaga organizatora to opłata, którą gracz wnosi do gry
- nawet z upływem lat umiejętności grającego nie zagwarantują mu przewagi nad organizatorem
Podejmij terapię:
Jedynym wyjściem z pułapki uzależnienia od hazardu jest podjęcie terapii.
Jeśli jeszcze wahasz się przed jej rozpoczęciem- odpowiedz na 3 pytania poniższego testu.
Brief Biosocial Gambling Screen (BBGS):
- Czy w ciągu ostatniego roku zdarzyło Ci się odczuwać bezradność, irytację lub lęk, gdy próbowałeś ograniczyć lub całkowicie przerwać granie?
- Czy w ciągu ostatniego roku starałeś się, aby Twoi bliscy- rodzina, przyjaciele nie dowiedzieli się o tym jak dużo grasz?
- Czy w ciągu ostatniego roku z powodu wydatków na granie musiałeś pożyczać pieniądze na codzienne potrzeby od rodziny, znajomych lub banku?
Udzielenie dwóch odpowiedzi „TAK” na powyższe pytania świadczy o hazardzie patologicznym.
Adres
Poradnia Terapii Uzależnień
“W Zaciszu”
ul. Wacława Lipińskiego 14
30-349 Kraków
Kontakt
Tel: (+48) 607 220 639
E-mail: poradnia@terapiawzaciszu.pl
facebook